عشقت جبروت الرعد بقلم اسماعيل موسي

ممكن تحول بين الراجل وشهوته
سقط نقاب سادين حطت سادين ايديها على وشها لكن مكنش كافى تخفى البريق إلى بيشع منها
تنهد الشمرى وريت على كرشه انتى غير عاديه بالمره انتى عامله زى اللؤلؤه المحفوظه فى صنودق اثرى
كانت دموع سادين انهمرت على خدودها ووشها
مخبيه كل الجمال دا ليه ليه ادعيتى انك مشوهه انتى أجمل ست شفتها فى حياتى
لعق معاذ الشمرى شاربه الصغير القبيح وقرب من سادين فى لحظه نسي فيها نفسه
ابعد عنى صړخت سادين كفايه ارجوك انا مش كده انا ست مجوزه!!
مجوزه مين عيل صغير ماشى ورا امه اجوزك بعقد مزيف عشان ياخد فلوس مش من حقه!

حتى لو كان عيل لكنه جوزى وانا على زمته اسماعيل موسى
أبتسم معاذ الشمرى بسخريه بسيطه اخليه يطلقك وطالما انتى شريفه يا ستى بعد ما يطلقك انا هجوزك اعتقد كده عدانى العيب
انتى عارفه انى اقدر اخدك ڠصب 
لكن جوهره مثلك مش لازم تتلوث لازم تكون بعيده عن ايد الاوباش والرعاع
ممكن اروح من فضلك ابوس رجلك سيبنى اروح!!!
هتروحى لكن لما تدينى كلمتك وعدك انك تكونى ليا!!
سادين پانكسار موافقهبعد ما اطلق من رعد لكن سيبنى اروح من فضلك
امر معاذ الشمرى رجالته يرافقو سادين للفيلا ويفضلو هناك يراقبو كل حركه تقوم بيها
داخل الفيلا كان رعد يعد اللحظات والدقائق من أجل رؤية سادين مش فارق معاه كلام والدته شاهنده ركنته فى السچن خلته يعيد التفكير فى قرارات كتيره يمكن مش قادر يقف قدامها ويواجهها ويقولها انها سبب سجنه
كان المفروض تحترم عهده مع فهد لكن والدته بتعمل إلى فى دماغها ومش فارق معاها شخصيته إلى اتمحت خلف صورتها
كان عايز سادين تشرحله اللخبطه إلى حصلت دى والأهم انه كان عايز يشوفها
داخل السچن مبطلش يفكر فيها صورتها وهى مغرقه وشها بالألوان عشان ميشوفهاش مفرقتش عقلك
جمالها وخجلها بعد تفكير كتير فى السچن توصل لقراره سادين مش هتكون مراته على الورق بس
هتكون مراته حقيقى هيقنعها بكده هيقنعها انه تغير عشانها
دخلت شاهنده مهروله من باب الفيلا على وشها ابتسامه كبيره كل حاجه ماشيه حسب مخططاتها
لقيت رعد قاعد شارد بيفكر
الام حافظه ابنها فاهمه تفكيره رايح فين قعدت جنبه من غير كلام وجهزت نفسها للرد
جمع رعد شتات نفسه
ماما انا قررت اتجوز سادين بحق وحقيقى انا ابن عمها والمصنع الفيلا مرحوش لبعيد
حاول يحاورها بنفس تطلعاتها
بهدوء سألته شاهنده عايز تتجوز مين
صفحة الكاتب على الفيس بوك باسم اسماعيل موسى 
رعد بثبات سادين
ضحكت شاهنده سادين الشريفه العفيفه بنت عمك مراتك انت عارف هى فين دلوقتى
رعد بقلق فى الشركه واول ما ترجع هتكلم معاها
شاهنده بسخريه عبيط غبى مراتك إلى عايز تتجوزها من جديد دايره على حل شعرها
النقاب إلى كانت بتخفى بيه سفالتها انقلع خلاص
وقبل ما رعد يفتح بقه اردفت شاهنده
سادين فى حضڼ معاذ الشمرى دلوقتى اختارت الفلوس والسلطه
دى حتى مستنتش لحد ما تطلع من السچن
يعنى لسه على ذمتك ورغم كده فتحاها على البحرى
تمتم رعد كڈب كڈب سادين متعملش كده
القصه بقلم اسماعيل موسى 
خرجت شاهنده هاتفها كان عليه صوره حديثه ملتقطه لسادين داخله فيلا معاذ الشمرى مع حراسه
صوره تانيه وهى خارجه بنقاب ممزق متقطع ماسكها بايدها
حملق رعد بالصورتين وشاهنده بتكمل تقدر تقولى النقاب اتقطع ليه
انت راجل بقا وفاهم الرجاله بتعمل ايه لما ترغب بست
رمى رعد التليفون على الأرض پغضب صړخ ونخر صوته هز جدران الفيلا
طلع السلم جرى لحد ما وصل غرفته
بقا كده يا سادين استحملت عدم سؤالك عليه فى السچن طول الوقت كنت بفكر فيكى
لكن الموضوع يوصل للخيانه
انا هسيبك لمعاذ الشمرى لكن قبل ما تخرجى من هنا هحط بصمتى عليكى
عنيه حمرت عقله سكنه شيطان وقف فى الشرفه ينتظر عودة سادين
بعد ساعه شافها نازله من سيارة الأجره
ماسكه نقابها بايدها
ممزق زى ما شاهنده قالت إلى مشفوش رعد ان الدموع كان ماليه عيون سادين
حارسها الغامض مردش على رسالتها حاسه نفسها فى خطړ وضايعه 
جدها مختفى
ايد معاذ الشمرى النجسه تجرأت عليها!!
مرت سادين على شاهنده إلى قاعده فى الرواق من غير ما تتكلم معاها
كانت عايزه توصل غرفتها وتترمى على السرير
ټغرق وشها فى الوساده وتبكى تبكى لحد ما دموعها تخلص
اسماعيل موسى 
قابلها رعد قدام غرفتها مسحت سادين دموعها وبسرعه فتحت باب اوضتها عشان وعد ميشوفهاش متبهدله
رعد جرى عليها ومسك وقبض على ايدها بقوه
فيه ايه يا رعد عايز ايه
رعد___ عايز اتكلم معاكى
سادين __ مش وقته يا رعد انا تعبانه
رعد __ انا بس إلى اقول ينفع ولا لا انا راجلك وجوزك
كنتى فين يا هانم لحد دلوقتى! 
سادين __ارجوك يا رعد انا تعبانه! سيبنى من فضلك
رعد بحزم لا مش هسيبك
لاحظت سادين ان رعد مش على طبيعته عنيه محمره وريحة الخمړة طالعه من فمه
سادين __انت مش على طبيعتك يا رعد خدلك شاور وواعدك هنتكلم!!
دفعها رعد داخل غرفتها وقفل الباب هنتكلم دلوقتى يا سادين
سادين پخوف انت بتعمل